SORUMLULUK VE VEFA

(Birilerine, herkese değil…)

Sorumluluğunuzu yerine getirmiyorsanız sorunlardan yakınma hakkınız yoktur ve sorunların en büyük parçasısınız. Vefa gösteremiyorsanız cefa çekmekten yakınamazsınız ve çözüm önerileriniz de sadece laf kalabalığından ibarettir ve de insanların enerjisini oyalayarak insanlara cefa ediyorsunuz.

Keşke bunları yazmak zorunda olmasaydım. Keşke hepimiz toplum olmanın gereği olarak bireysel olarak üzerlerimize düşeni yapsaydık. Keşke güç sahibi olduktan sonra gücümüzü toplum yararına kullanabilip geçmişimizde, mensubu olduğumuz halkın güzel değerlerini ileriye taşımak için gücümüzle katkıda bulunsaydık ve her şeyin eskisi gibi olmadığını söyleyip timsah yaşları dökerek vicdanları sömürmeseydik.

Keşkelerle zaman akıyor ve geleceğimizi duyarsızlığın yarattığı karanlıklar bekliyor.

Çoğunuzu köylerinizden o yaşlı insanlarımız ve insan olmanın keyfini paylaştığınız arkadaşlarınız uğurladı sizi şehirlere. Yüreklerinizde sorumluluğunuz ve vefalı olacağınıza söz vererek çıktınız köylerinizden. Şehirlerde binbir zorluk çektiniz ve sadece köye gideceğinizde aklınızın ucuna geldi sorumluluk ve vefa. Uzun yıllar köylerinize gittiniz ve köydeyken hiç bir şey olmamış gibi kısa zamanlar geçirdiniz oralarda. Zamanla ziyaretleriniz seyrekleşti ve sonunda tamamen koptunuz köylerden. Köyleriniz zamanla silikleşti. Köylerinizden gelen insanlarla karşılaşmamak için köşe bucak kaçtınız. Zamanla o gelenler de sizlere benzediler. Herkes hayat kavgası veriyor ve birbirini umursamıyordu. Sonra birileri bir şeylerin yanlış gittiğini anladı ve köklerini aramaya başladı. Eski günlerdeki güzellikleri şehir ortamında ileriye taşımanın yollarını aramaya başladı. O insanlar canla başla çabalarken onlara destek olmadığın gibi o insanlara en iyi Çerkes benim nutukları attın. Baktın Çerkes olmak rant getiriyor ismini gücüne güç katmak için kullandın. Sonraysa her şeylerini toplumun geleceğine adayan insanlarımızın karşısına çıkıp bu sefer de oluşturduğun sanal Çerkesliğinle öne çıkıp itibar devşirmeye kalktın. Çerkeskayı giydin, kalpağını taktın, vatana gidip gezdin tozdun. Vatanda kahvaltı sofrasında bile yediklerini anlata anlata bitiremedin. Tüm bunları ruhunda insanlığını yutup öldüren karadeliği itibar ile kapatmak için kullandın. Ancak sanal itibarına rağmen insanlığın o karadeliğe düştü ve öldü. Senin itibar ve gösterişinden dolayı vatanın da parayla olduğu izlenimini yaratarak temiz ruhları vatandan uzak ettin. Atalarının lanetini kazandın. Derneklerde ve festivallerde boy gösterdin ancak insanlığını karadelikten çıkarıp kimselere gösteremedin.

Pişman olmak, sorumluluğunu hatırlamak, vefa için kendine verdiğin sözü anımsamak gerekiyor karadeliğin kapanması için. Sömürdüğün değerleri toplumun geleceğe aydınlık içinde taşınması için her kutsalını uğruna feda ettiğin para ve gücünü artık ait olman gereken toplum için sarf etmen gerekiyor. Böylece o karadelik küçülecek ve yok olan insanlığın yeniden hayata dönecek. Daha önce gücünün sana kazandıramadığı gerçek itibarı kazanıp yavaş yavaş haz alacaksın.

Marğuş Vezir

04.09.18

02:28