KOPUKUMSU AMA BÜTÜNLEŞİK DÜŞÜNCELER

KOPUKUMSU AMA BÜTÜNLEŞİK DÜŞÜNCELER

——–“Iуэху мыублэм блэ хэсщ.” Vatana biz uzanamıyorsak da oraya gidenlere küçük küçük katkılar bile kendi adımıza çözüme katkı sunmaktır….——–

 

—————- Yeryüzünün en büyük afetlerinden birini yaşadık anavatanımızda. İnsanlarımız fiziki olarak kendi yaşam alanlarından savruldular. Halkımız, sahip olduğu insan kaynağı ile bir toplum olarak yaşama tutunabileceği ve geleceğini yaratacağı en büyük ögeden yoksun kalmış oldu böylece. Toplum olarak toplumsal yaşam tarzı ve değerlerimizi geleceğe taşımak arzusundayız. Toplum olabilmek için ise öncelikli olarak “toplu” yani bir arada olmamız gerekir ve toplu olduğumuz yerde de geleceğe ortak yürüme arzumuzun olması gerekir. Toplum olarak Türkiye şartlarında toplu olarak bir arada olabilme şansına sahip değiliz. Toplumsal yaşam tarzımızı ve değerlerimizi geleceğe taşıma arzusunu ne kadar da dillendirsek de geleceğe taşıyabileceğimiz şekilde bir ortam yaratmaktan ve onu devam ettirme gücünden de yoksunuz Türkiye topraklarında. Değişik gerekçelerle köylerimizden koptuktan sonra maruz kaldığımız sosyal ortamda sahip olduğumuz değeri biliyor olmamıza rağmen buna anlamlı bir yaşam şekli oluşturamadan hayatlarımızı tüketip gitmekteyiz. Bu yüzden bize ait olanları ancak bize ait olan bir yerde geleceğe taşıyabiliriz ve üzerine koyabiliriz. Yani vatan vazgeçilmezdir…————-

 

———Özgün felsefemizi yeniden dilimizle ayağa kaldırmak mümkündür ve oradan başlayıp üstüne koya koya geleceği inşa edebiliriz….———

 

 

————-Dünyayı okumak, bulunduğumuz yeri keşfetmek, varmak istediğimiz noktaya odaklanmak ve ona göre yola çıkmamız gerekmektedir. Dilimiz barış dili olmak zorundadır. Kutsallık adı altında istismara izin vermemeliyiz. Bize sadece deoloji ile yaklaşanlardan uzak durup ufacık da olsa varmamız gereken yere bizi taşımaya katkı sağlayan eylemde bulunan insanların arkasında durmalıyız…———–

 

————- Çerkes halkı açıkça deklare edilen amaçlara sahip olmalı ve hayata geçmesi için halkın maddi katkısını zorunlu kılan etik değerler ortaya konulmalı ve etik değerleri çiğneyenlerin toplumsal bağları kesilmelidir.—————

———Devletin tüm olanaklarıyla elimizden aldığı dilimizi ve kültürümüzü devletin olanaklarını kullanarak yeniden canlandırmak hakkımızdır. Bölünürüz sendromuyla halkımızın varlığına ve geleceğine verilen zararın telafisini talep etmek hakkımızdır.————–

29.08.15

Marğuş Vezir

01:47

ASYALI ADAM

“Beyaz adam geldiğinde, bizim topraklarımız, onların ellerinde İncil vardı.
İncil’i verip bizi uyuttular; gözlerimizi açtığımızda İncil bizim elimizde, topraklarımız onlardaydı”
Jomo Kenyatta

Asyalı adam geldiğinde bizim de bereketli topraklarımız, özgür ve mutlu bir halkımız vardı. Bize kutsal dinle geldiler. Onu bize verdiler. Yanında da bolca pohpohladılar. İçimiz geçti. Uyuduk ve çoğumuz uykudan uyanamadan öldü ve niçin Kuzeyli adamın bizi öldürdüğünü bilemedik. Gözlerimizi açtığımızda kutsal din bizde, canlarımız Asyalı adamın ellerinde, topraklarımız Kuzeyli adamın ellerindeydi.
Marğuş Vezir
28.08.15

GÜÇ

GÜÇ
Halk olarak geleceğe tutunmak için önce yüreğimizle, sonra ellerimizle vatana tutunmak zorundayız. Vatanda tutunmak için güç olmak lazımdır ve nasıl bir güç olmamız gerektiğini bulalım ve o gücü oluşturalım. Bu gücün silahlı bir güç olmadığı kesin. Halklarla çatışan ve düşmanlık yaratan bir güç olmadığı da kesin. Ve ayrıca bu gücün kendi türünde en güçlüsünü yaratmak zorundayız… “FARK VE FARKLILIĞIMIZIN GÜCÜ NASIL OLMALI VE NASIL HAYAT BULDURACAĞIZ?” bunu bulalım ve vatan için bu güçle kenetlenelim ve bu gücümüzle vatana kenetlenenlere gücümüzü verelim.

Akıl yarıştırarak ve Çerkes kıyafetiyle poz vermekle bu halk geleceğe tutunamayacak. Haydi kendi öz gücümüzü keşfedelim ve hayat bulduralım. Yol ve çaremizi bulalım. Yol ve çare bilinirse insanlar kendi imkanlarıyla yola düşecektir ve bütünleşip güce dönüşecektir.

28.08.15
Marğuş Vezir
23:01

 

СИРИЙЭ (СУРИЙЭ)

СИРИЙЭ (СУРИЙЭ)

“ЩыIэкъым щIэшынэни. ТIорэ дэ щIым щыщ хъуати дипсоукIэр мис дыухуэжащ щIэрыщIэуэ.” Жоуэ къызжиIащ Сирийэм зауэм къырихужьауэ Тыркум къэкIуа лIым. Ар Джоланым щызтыракъута и псоукIэр Сирийэм щIэращIэу зытезгъувахэм ящыщт.

Зыми куэдрэ жимыIэми хэкурысхэм Сирийэм къикIахэмкIэ ягухэр язэрхуэкъутар сощIэр. Хэкурысхэм Сирийэр щызхэзэрыхьым абы къикIыу хэкум кIуэнухэм щхьэ яIэ къызэрихьыу сытри зэращIар, Урыс къэралыгъуэр зэрзыщIагъахъеяр дощIэр. Хэкум кIуэжуэ къыхуащIахэр зэзмыпэсыу къагъахъуахэри, хэкурысхэм ягухэр дауэ якъутами дощIэр. Ауэ хэкум зызгъэзэжыу гукIэ псэкIэ абы зезыпхижахэри яхэтщ.

Долъагъу нобэм загъэадыгэу ауэ зигум хэкурэ лъэпкърэ зэрымылъ адыгэхэм щIэрыщIэу Тыркум я гъащIэхэр зэрагъапэщиж. Щıэуэ яухуэжыр я псоукIэхэр. Iуэху щIапIэхэр зэрагъапэщ, Iуэху хыохьэхэр, еджапIэхэм макIуэхэр. Гурымыхь куэди зыщIэи яхэтхэщ. ХуащIэр зэзмыпэс Фыхуейын, Iуэху зэзмыпэс Фыхуейын… Зигури зипсэри Адыгэу пэмыщI кIуапи щIапIи зымыгъуэтыу амалыншэу мыбы щыпсэухэри куэдщ.

Сирийэ Iуэхум къыдигъэлъэгъуар аращи зигумрэ зипсэмрэ хэкум мыгъэза цIыхухэм, зэдэмыплъэ цIыхухэм лъэпкъым и къэкIуэным хуащIэжын щыIэкъым. “КъакIуэ” жыпIэкIэ зыри хэкум кIуэжынукъым, накIуэ жыпIэкIэ зыри нэкIуэнукъым. Тыркухэм “Умылъагъум гури пэжыжэ хуохъу.” жаIэ. Мыр псалъэ захуэщ. Нэм имлагъуу, узэмIэбар гум хэхьэкъым. Гум хэмыхьами Iэр хуэкIуэкъым. Дунейм тетыу икIи узэIэбыФыу щыт ди хэкур цIыхухэм ягухэм зэр хэдмыгъэхьаФам щхьэ нобэ Сирийэм къыщытлъэгъуар гу лъыттэу хуэФащэр дымыщIэмэ пщэдей дэнэкIи щытлагъунущ. УинэкIэ ФIыуэ умлъэгъуар уигукIэ Фıыуэ зэромлъагъуФыу узэркIэлъымкIуэФым къыбгъэдэкIыу къыдгурыIуэн хуейщ хэкур ди цIыхухэм я цIыху, ялъагъу язэрхуэтщIын хуейр. Хэкур пщIыхьым къыхэдгъэкIижын хуейщ. Цıыхухэм я Iэр, я лъэр, я нэр нэгъэIэсын хуейщ. МыпхуэдэкIэ цIыхухэм я нобэм хэгъувэжын хуейщ. ЩıэрыщIэу пэжым тетыу хэкум и сурэтыр цIыхухэм я щхьэм итхъыхьэжын хуейщ. Хэкурысхэри хэхэсхэри зэрыщIэн, зы плъэкIэ къыздащтэн хуейщ.

Щıым щыщ хъуауэ яжьэ хъуижыу лъэлъэжа псоукIэр щIэрыщIэу къэзгъэщIэжыФ къэру зиIэ ди цIыхухэм хэкум зыхуэй псоукIэм я нахъыФI дыдэр къызэрщагъащIэФын зы щIыпIэу зэрраIэр ягухэмрэ, ящхьэхэмрэ нэгъэсын хуейщ. Пэжым дытемыхьэм дыгъэпэжыФынукъым, кIэщIыу пысчынщи…

28.08.15

Маргъущ Везир

22:17

ЛЪЭПКЪЫМ И ПЩЭДЕЙР ЗЭПХАР

ЛЪЭПКЪЫМ И ПЩЭДЕЙР ЗЭПХАР
Лъэпкъ Iуэхур нэрыбгэ закъуэм хузэФIэкIтэмэ абы и цIэр лъэпкъ Iуэху хъунтэкъым. Лъэпкъыр зы плъэкIэ зиIэ нэрыбгэхэм къахэхъукI зы щыIагъэщ. Дэ нобэм дуней псэум текъухьа Адыгэхэм зэдэдыубыд зы плъэкIэ зэрыдимыIэм щхьэ кIуэдижыгъуэм дытехьащ нахъыбэр. Дэ диIа зэдеплъыкIэр зыгъабзэу щыта ди бзэр, ди хабзэр щIытФIэкIуэдыр зы еплъыкIэкIэ дуней екIуэкIыкIэм дызэремыплъым къыхокI. ЕплъыкIэр гугъэщ, еплъыкIэр гъуэгущ. Зы еплъыкIэ зэрыдимIэжым щхьэ лъэпкъ дызщIижын гугъэри, лъэпкъыу гъащIэ гъуэгум тетыныгъэри догъэкIуэдыр. Лъэпкъыр пщэдейм зыхьын еплъыкIэ зиIэ нэрыбгэм и гупщысэр лъэпкъым зы унэ дырищIей хуэдэу дырищIейын хуейщ. Лъэпкъыр къызхэщIыкIа нэрыбгэхэр пщэдейм унэншэу къэмынэн щхьэ унэ дыращIейм я пщIэнтIэпсымрэ я мылкумрэ хагъалъхьэн хуейщ. Дыгъуасэм лъэпкъ IуэхумкIэ икIуэт зэрыщымыIа щIыкIэр хабзэу къащтэжын хуейщ.

Лъэпкъ хъуижын хуейхэмрэ лъэпкъыр зыФIэмIуэхухэмрэ зэхэгъэкIын хуейщ. Лъэпкъым и пщэдейм щхьэмыпэу кIуэдижыну щытхэм якIэрыкIын хуейщ. Абы щхьэ лъэпкъыу пщэдейм дынэзхьэсыну щыт еплъыкIэхэр дызэмбэкъуэФын хабзэу унаФэу къэтщтэн хуейщ. ЕплъыкIэхэр зы дыщIыу абы хуэлэжьэныр, икIи лъапIэу икIи псапэу цIыхуэм ядгъалъытэн хуейщ. ЕплъыкIэ хабзэм хуэмыФащэ Iуэхум хэхьэхэри гущIэгъуншэу зыхэдзын хуейщ. Цıэрэ, цIэ зыФIэщынкIэрэ ди Iуэхур зэрзыФIэмкIыФын гупщысэкIэ лъэпкъ еплъыкIэр зы щIыуэ дунейм къытегъэхъуэн хуейщ.

Бжыгъэхэм кIэрыкIын хуейщ. Зи цIэр Адыгэ щхьэ Адыгэм и пщэдейм зыри хуэзмыщIэнухэр хэкIуэдауэ бжын хуейщ. Зы дыщIыну ди еплъыкIэр зыдызтетщIыхьыну щIыпIэри ди хэкуращ. Хэкум исхэми хэкум имысу зигур хэкумкIэ гъэзахэми а дызэмбэкъуэФын еплъыкIэм и хабзэр къызэдагъащтэн хуейщ. Цıыхухэм нэрыбгэ нэрыбгэу яIэ къэрухэр а еплъыкIэм тегъэкIуэдэныр зэр псапэу икIи щIыхь нэхъ лъапIэр зэрыпылъыр ягухэм илъхьэн хуейщ. Мыр лъэхъан дызэрытым и Адыгагъэу дунейм къытегъэхьэн хуейщ. ИкIи пщэдей диIэу дыпсэун, икIи дипщэдейм хэкумрэ Адыгэмрэ зауэрэ банэрэкIэ пэмыщIхэм дэджэгуэн ядмыгъэщIын щхьэ, дызыхуей пщэдейм и еплъыкIэр хабзэ дыщIыу мыбыи Адыгагъэ Фıэтщижын хуейщ. Мыр тщIэмэ икIи лъэпкъыу ди гъуэгу дырикIуэФынущ, икIи нобэ зи цIэр Адыгэу пщэдейм пэмыщI лъэпкъхэм я гупщысэкIэ къагъаделэу хэкурыс Адыгэмрэ урысымрэ хэкур зэрышхыпIэ зыщIынухэм я гъуэгур дыгъэбыдэФынущ. Лъэпкъ еплъыкIэ хабзэм текIахэм лъэпкъым и цIэ зехьэныр яIэщIэсхыну щыт мы Iуэхум лъэпкъыр бэлыхь къэкIуэнухэм къыригъэлынущ. Аращи лъэпкъ Iуэху зезмыхуэр, зыи лъэпкъ Iуэхуу ипщэ илъыр зымгъэзащIэр зэр мы Адыгэр хабзэу къэгъэхъун хуейщ.

Иджыри къэс “хуейщ” куэд жысIащ. Мыр дунейм къызэрытедгъэхъуэнур хэкуми хэхэсми щыпсэу пщэдейр зылъагъу цIыхухэм мыувыIэу цIыхухэм ятхьэкIумэм пэжыр ипагъэIуэн хуейщ. Ныджы мы сытхахэр гукIэ зиФIэщ хъухэр къекIуалIэу мыр зэр лъэпкъ Iуэхуу зэрыщIыр яФIэщ ящIыу нэрыбгэ нэрыбгэу я пIщэнтIэпсымрэ я мылкумрэ хагъакIуэдэн хуэйщ.

28.08.15

Маргъум Везир

01:39

Внимание русских…

(Nurihan Kiyarova зридзэк1ащ)
Обращение Маргуша Везира к русским и адыгам, живущим в Адыгее:
Внимание русских, живущих в Адыгее! Мы живем далеко от своей исторической родины и стремимся вернуться туда потому, что мы – без родины. Но мы никогда не говорили, что Адыгея – только для адыгов. В ней должны жить все те , кто родился там после выселения наших предков, и пустили корни их потомки. Но взываю к тем умным людям, которые понимают и которым такие понятия, как любовь к отечеству, к традициям, к родной земле, к родному языку – не пустой звук.
Из-за боязни, что ставшие зарубежными адыги стремятся к своей родной земле, вы не должны бояться, что мы являемся угрозой для вас! Но и ваша боязнь не должна лишать нас мечты вернуться туда, где родились и жили наши предки, кому принадлежали ставшее теперь вашими небо, реки, горы и долины. Наши предки сто лет воевали, чтобы не отдавать свои исконные земли пришлым, защищая ее для своих потомков. Но победила сила и имперские амбиции тогдашней России, которая не захотела направить свои усилия на освоение уже имеющихся у нее земель и недр, а пошла на нашу землю с пушками и ружьями, с русскими солдатами и казаками…
Любое зло возвращается. Сейчас наступило время, что и всех вас коснется такая беда – на земле неспокойно. Я не желаю такой участи для вас, какая у нас сейчас – тот огонь, сжирающий нас, завтра может дойти и до вас. Того кто потерял надежду, можно заставить сделать все. Тому, кто потерял надежду, можно вбить в голову все, что угодно и он не будет знать, на что пойдет ради хлеба насущного. Он не будет хотеть сотворить зло, но поневоле встанет среди тех, кто взял оружие, чтобы убивать тех, кто убил в нем надежду. Но в войне погибают не только те, кто воюет, но и мирные люди. Помните об этом, русские. Для адыга, потерявшего эту сладкую мечту – вернуться на родину, не пожалеет ни себя, ни врага, и сокрушит все на своем пути. И тогда он не будет разбираться, где – русские, где адыги – все для него будут те, кто его не пускает домой. Этот огонь, сжирающий адыга без родины, сожрет всех: русских, адыгов, других, живущих на их земле: мы уже видим, что Адыгее они не принесли ничего, кроме вреда – убили в народе самое главное – жажду к свободе, к сохранению Языка и традиций, незыблемо сохранявшихся с древних веков. Огонь сжигает даже металл, не говоря об остальном. Но этот же огонь можно использовать и для того, чтобы сжечь все то, что разделяет сегодня нас. Среди адыгов и русских не должно быть никакой вражды, наоборот, мы должны объединиться для того, чтобы противостоять тем, кто хочет перекинуть этот огонь на живущих на родной земле: адыгов, русских, татаров, армян, чеченцев и других. Но если каждый из нас поодиночке будет пытаться погасить этот огонь, нам этого никогда не удастся. Давайте все объединимся для этого – чтобы не допустить пепла на нашей общей земле. Давайте найдем для этого инструменты, чтобы мир, уважение, красоту нашей земли и ее богатство сохранить общими усилиями. Огонь пока тлеет, но он может разгореться в любое время. А пламя, идущее потихоньку к вам, радует тех, кто разжег этот его, и он не будет разбираться, кто есть кто. Я имею в виду ваххабистов, радикалов, националистов… Они идут уничтожать и вас и нас, поэтому – надо найти один общий подход к этому огню и тем, кто живет в Адыгее, и тем, кто за ее пределами стремится домой. Для этого надо садиться за стол переговоров.
Маргъущ Везир.
Перевод мой.
23.08.15
01:12

УРЫСХЭМ ХУЭГЪЭЗАЩ

УРЫСХЭМ ХУЭГЪЭЗАЩ

фыкъэдаIуэ Урысхэ, хэхэс Адыгэхэм(Черкесхэм) къэбгэдэкӏ псалъэхэрщ мыхэр, 

Дэ хэкум пэжыжэ Адыгэхэр хэкум дес. Ар къысыхэкIыр хэкуншагъэращ. Фэри Адыгэ хэкум фисынущ, мыри къызыхэкIынур Адыгэу дунейм тетым я хэкумкIэ я гугъэр щагъакIуэдын щытыкIэм щиувэну лъэхъанращ. Дэ нобэ дызысыр пщэдей фи къэралыгъуэм мафIэу несынущ.

Зи гугъэр зыгъэкIуэда цIыхур сытымкIи ебгъэзэфынущ. Гугъэншэ цIыхум ищхьэм сытри ибгъэзэрыхьыфынурэ езым имыщIэхэу узыхуей Iуэхум хуэбгъэзэфынущ. Адыгэм игу сыр гугъэр щиухам деж и пкъым щIидзэнурэ зыри фӏэмIуэхуижыуэ мафIэ зэщIэнамкIэ езыри, жэгъуэгъуу илъагъури зыдигъэсынущ. Адыгэми Урысыми щIэнэну мы мафIэм Адыгэри Урысыри исынущ. Мыр АдыгэмкIи УрысымкIи зэрмыщхьэпэр нахуэу ди пащхьэ итщ.

МафIэмIэ ухуеймэ сытри зэхэбгъэсхьэнщи зэтекъутэ пщIынщ. А мафӏэ дыдэмкIэ ухуеймэ гъущIыр быгъэткIунщи Iэмэпсымэ ирипщIынщ. Дэ мы мэфIэсыу диIэмкIэ дыхуеймэ тIумкIи зыдгъэсижынщ, дыхуеймэ ныджыр къэскIэ ди зэхуаку къыдэхъухьау щытхэр иридгъэткIунщи Iэмэпсымэу дыгъэсэбэпынщ.

Адыгэмрэ Урысымрэ я жэгъуэгъугъэм Адыгэми Урысыми къахуихьын щыIэжкъым. МафIэ къэлыдар щымуфIынкIынукIэ ар гъэсэбэпын хуейщ. МафIэ къэлыдар зыдыгъуу ар къыдэздзынухэм бэуапIэ яттын хуейкъым. МафIэр зэ и пIэм дыфIикIымэ ар фэри дэри тхуэгъэукIыфIижынукъым. ФыкъакIуэ ди зэхуакIу къыдэхъухьахэр иридывгъэгъэткIу мы мафIэм. Мамырыгъэу, зэфIыныгъэу, щIыхьыу, дэхагъэу Iэмэпсымэ къыхэдывгъэщIыкI. МафIэ кIуэцIкIэ сыр ункIыфIа пфIэщIкIэ ункIыфIкъым. МафIэр къызэщIэблэжащ аргуэру. МафIэр фыгъэукIыфIыфынкIэ фымгугъэ мызгъуэгум… Пхъэ куэд унэгъуу къагъэIылъащ мызгъуэгум. Хуэмурэ пхъэмкIэ макIуэ мафIэсыр. Пхъэ къесхьэлIахэри дэхьэшхыурэ къыдоплъхэр.

Аращи, Адыгэр фэ, зыдыхэсхэм хэшыпсыхьмэ Iуэхур уха фыфIэмыщI. Адыгэр хэшыпсыхьмэщ Iуэхур фэркIи дэркIи щыIейр. Апщыгъуэм дей Адыгэм мырат къыващIар жызыIэхэр утыку къизэрыхьынурэ Адыгэхэм я щхьэр зэрхуейуэ из ящIынущ. Тıанэи, фэ фижыIэкIэмкIэ вахьабистхэр, радикалхэр, националистхэр фэ къывбгъурыт фи жэгъуэгъу къэралыгъуэхэм зэуакIуэу щагъэсэнурэ нетIэ зигугъу сыщIа мафIэм тIумкIи дырагъэсынущ.

Апщыгъуэ, Адыгэ хэкум ирахуахэм я Iуэхур зыщIыпIэ епхын хуейщ. ЛъэныкъуиткIэ зэгурыIуэн хуейщ. Адыгэ лъэпкъыми Урыс лъэпкъыми я къэкIуэнум зэран зэрмыхуэхъун зы гъуэгу тэгъэувэн хуейщ мы Iуэхур. Пэжщ, мафIэ дэтщ ди зэхуакум ауэ мафIэр мамырыгъэ ӏэмэпсымэкӏэ гъэсэбэпын къэрури тIумкIи ди IэмыщIэ илъщ. 

Маргъущ Везир

23.08.15

01:12

 

MİLLİYETÇİLİK, MENSUBİYET VS

MİLLİYETÇİLİK, MENSUBİYET VS

Milletini sevmek ve milletinin rengi ve kokusunu yaşatmak ve milletinin rengi ve kokusu için alınteri akıtmak olması gereken milliyetçilik maalesef ki beraber yaşanılan tüm farklılıkları yok edip, halklara kendi rengi ve kokusunu dayatmak olarak anlaşılmaktadır yaşadığımız ülkede. Kendi renginiz ve kokunuzu yaşatmak ve onu güzelleştirip ileri götürmek için alınteri akıtmak yerine renginizden ve kokunuzdan olmayanların kanlarını dökmeyi meşru görebilen bir yaklaşımdır yaşadığımız ülkede milliyetçilik. Herkese ağabeylik taslamak, istediklerinizi yapmadıklarında insanları pataklamaktır yaşadığımız ülkede milliyetçilik. Kendi öz insani değerlerini yeniden keşfedip onu ileriye götürmeye çalışmak yerine binyıllarca yeryüzünde yaşamış insani değerleri yok sayıp hırsla tek insani olanın kendi olduğunu iddia etmektir yaşadığımız ülkede milliyetçilik. Savaşta ölümden korkmadan ülkeler ele geçirmek, ama oralara hayat verememek ve geçmiş zamana hapsetmektir –Kıbrıs örneğindeki gibi- yaşadığımız ülkedeki milliyetçilik.

Herkes bu ülkede rengini ve kokusunu elbette ki koruyacak. Onur ve şeref gibi kavramlar belirli bir ırka mensubiyeti onaylamak ve ona varlığını armağan etmekle kazanılan ve bunları reddettiğinizde kaybettiğiniz kavramlar değildir. Onur ve şeref insan olmanızdan kaynaklanan ve insanlığınızı dünyaya yansıtmanızdan doğan kavramlardır ve insan olmaktan vazgeçtiğinizde kaybedilen kavramlardır. Mensubu olduğunuz ırk veya milletin kültürü insanlığın yaşama yansıyış biçimleridir. Bu yüzden onur ve şeref kavramları özde insanlık aynı olsa da değişik güzelliklerde farklı ırk ve milletlerin rengine bürünerek yaşama yansır.

Bu ülkede mutlu ve huzurlu yaşamak için belirli bir ırkın rengine ve düşüncesine bürünmek gerektiğini savunmak ve bunun dışında olan çözümlere düşman kesilip yok etmeye çalışmak bu ülkeye yapılan en büyük kötülüktür. “İyi” olmayı sadece devlete ve hakimiyete ve itaate indirmek insan olma kavramına düşman olmaktır. “Türk” olmak elbette ki güzeldir. Tıpkı “Çerkes” veya “Rus” olmak gibi. Ancak ne “Türk” olmamak kötüdür ne de “Çerkes” veya “Rus” olmamak. Kötü olan, kendinden olmayana düşman kesilmektir. Kötü olan, yaşam enerjisinin tüm dikkatini mensubiyet üstünlüğüne çevirip bu enerjinin yakıcı hale getirilip tüketilmesidir.

Yaşadığımız ülkede kanlar akmakta ve tehlikeli bir şekilde mensubiyetlerin çatıştığı bir ortama doğru yol alınmaktadır. Dini mensubiyetler ve ırki mensubiyetler yaşadığımız ülkede her an çatışma konusu edilebilecek meselelerdir. “Benden olmayan kötüdür.” Anlayışının toplumun bilinçaltına yerleştirilmiş olması oldukça tehlikelidir ve mutlu ve müreffeh bir ülke olunmasını sürekli sabote etme potansiyeli taşımaktadır. Nasıl ki her insanın hanesi kutsal ve dokunulmazsa herkesin mensubiyeti de kutsal ve dokunulmazdır.

Mensubiyetlerin söz konusu edilmesinden bu ülke çok acılar çekmiştir. Devletin ilerleme ve müreffeh olmayı belirli bir mensubiyete resmi olarak dayandırması ne bu ülkeyi istenildiği gibi ilerletmiş ne de huzuru sağlayabilmiştir. Devletin kendi vatandaşlarına zaman içinde değişen ideolojiler dayatması darbe ortamlarına, darbelere ve kanlı örgütlerin kurulmasına yol açmıştır. Şu an kanlı eylemler gerçekleştiren örgüt aynen devletin düştüğü hata gibi “mensubiyet”i kutsama hatasına düşmüş ve “mensubiyete zorlamak karşısında olmak” yerine mensubiyetini resmi mensubiyetle eşit kılmak peşine düşerek ikinci ağabey rolüne soyunmuştur. Ağabeylik mücadelesinde binlerce can yitmiş ve yitmeye de devam etmektedir. Her iki tarafta da ölümler kutsanmış ve insan hayatları “mensubiyet kavramına” kurban edilmiştir. Bu coğrafyada beraber yaşama iradesiyle kurulan bu ülke “mensubiyet” kavramıyla bir ucubeye dönüştürülmüştür. “-ist”ler, “-ci”ler, “Kürt”, “Ermeni”, “Alevi” gibi resmi mensubiyete uzak görülen mensubiyetlere gösterilen düşmanlıklar “MLKP, Hizbullah, PKK, ASALA vs gibi” karşı ve sert tepkilere sebep olmuştur.

Yaşadığımız ülkede acilen barışa ve huzura ihtiyacımız var. Herkesin kendi rengiyle var olmaya hakkı var. Devlet pratikte fiziki bir güçtür ve bu gücün kullanılması mensubiyetlere göre gerçekleştirildiğinde o devletin huzur ve güven içinde olması imkansızdır. İçinde yaşadığımız huzursuzluk ve güvensizliğin temelinde bu vardır. Ülke insanları olarak mensubiyetleri ve buna dayanarak ölümü kutsayanların karşısında durmak zorundayız. Kutsal olanın yaşamak ve saygılı olmak olduğunu içselleştirmemiz lazımdır. Kendimizden olmayanı “hain”, “işbirlikçi”, “x milleti”, “gavur” gibi tanımlamaktan vazgeçmeliyiz. Yaşamımıza ve geleceğimize kalite katmanın saygıdan başladığını ve mutlu bir ülkenin ancak kaliteli insanlarca sağlanacağını bilmeliyiz. Meselemizin resmi olarak değil insan olarak çözüleceğini bilmeliyiz.

18.08.15

Marğuş Vezir

01:37

KAYNAYAN KATRAN

KAYNAYAN KATRAN

“Katran kaynamakla pekmez olmaz.” diye Türkçede güzel bir söz vardır. Siz ne kadar da Çerkesliği küçümseniz de Çerkes olduğunuz gerçeğini değiştiremeyeceksiniz. Mensup olduğunuz ırkı ve kültürü inkar ederek asla mutlu olamayacaksınız. Siz sadece varoluş amacını şaşırmış insanlarsınız. Belli bir ırka mensup olmakla ve kendini onlara adamakla “iyiyi ve güzeli” yaratabileceğinize inandırılmış insanlarsınız. Kendi insanlık ve varlık rengini yitirmiş insanlarsınız. Nasıl ki sadece Çerkes olmakla iyi ve güzel olunmuyorsa ve mutlu olunmuyorsa başka bir şey olmakla iyiyi ve güzeli de yakalayamayacaksınız, mutlu da olamadığınız gibi anlamsızca yiteceksiniz.

Vatanımızı ve geleceğimizle ilgili pek çok şeyi yitirmiş bir halkız. Vatanımız ve geleceğimiz için hayatlarını veren insanlara bunu yaptıran şey “iyi ve güzeli” tatmış olmak ve bundan vazgeçmektense bunu korumak için ölmenin daha tercih edilir olmasındandı. Vatandan ayrılan insanların tek arzusu da “iyi ve güzel” olan renklerinin gelecek nesillerce yeniden anavatanlarında yeşertilecek olması umuduna olan inançtı. Ruhun ve insanlığın en güzel renklerinden biri olan “Çerkeslik” kavramını reddedip onun yerine kendinden olmayanı yoketmek gerektiği inancıyla sizi dönüştürüp ucubeleştiren ideolojilerin birer zavallı oyuncağısınız. Belli bir ırkın kanından veya ülküsünden olmak insanı yüce ve seçkin kılmaz. Çerkes olmak bir üstünlük ya da aşağılık bir durum değildir. Çerkeslik, Türklük, Rumluk gibi kavramlar o milletlerin insanlıklarını damıtarak oluşturdukları kavramlardır. İnsanın kendini keşfedip yolunu bulması için kültürler somut örneklerdir. Kültürde, ruhlarımızın bilinçaltları vardır ve kendimizi insan olarak bulup, büyütmemiz için bizim için hava ve su değerindedirler. Her kültür insanlığın ayrı bir iklimidir ve toprak, su ve güneş aynı olmalarına rağmen ortaya çıkan ürünler farklı farklıdır. Yani insanın temel özü aynıdır ancak aynı öz kültürlerin değişik iklimlerinde farklı ve aynı değerde ürünler verir.

Ey “kaynayarak pekmez olmaya çalışan” Çerkes, git ve beğendiğin iklimde büyümeye ve yetişmeye çalış zararı yok. Nasıl ki rengini yitirmişsen yine aynı şekilde toprağa tutunma becerini de yitirdin. Nasıl olsa rüzgarla savrulup gideceksin ve insanlığa dair hiçbir ürün veremeyeceksin.

18.08.15

Marğuş Vezir

02:52

 

KAFFED

KAFFED

Öğretilmiş sözcüklerle KAFFED’e saldırmadan önce bir düşünün bakalım. KAFFED ihanet içindeymiş veya KAFFED üzerine düşenleri yapmıyor diyorsunuz. O, ihanetle suçladığınız veya üzerine düşenleri yapmamakla suçladığınız kuruma ne kattınız ki konuşma hakkını kendinizde buluyorsunuz?

Kapalı kapılar ardında kendilerine misyonlar yüklenmiş ve halkımızın öz malı olmayan ihanet kurumlarımız maalesef ki son zamanlarda artmış durumdadır. Halkımıza ve geleceğimize sözde kurtuluş sağlayacak bu kurumlar hem fikirsel olarak, hem de maddi olarak desteklenmektedirler. Fikirsel olarak desteklendiklerini yaptıkları açıklamalar ve yazdıkları türlü yazılar ele vermektedir. Maddi ve lobisel olarak desteklendiklerini yaptıkları pahallı toplantılar ve biraraya geldikleri insanlarla oluşturdukları görüntüler ele vermektedir.

İşleyişinde türlü sıkıntılar mevcut olmuş olsa bile KAFFED halkının geleceği için iyi birşeyler yapmak gayretinde olan bir kurumumuzdur. Yapamadıklarından yola çıkarak bu kurumu eleştirenler acaba bu kurumun gücüne hangi maddi veya fiziki desteği sağlamışlardır diye sormak gerekir. KAFFED’e devlet misyonu vermek ve bir devletin gücünün yetebileceği beklentiler içinde olmak ancak saflıktır veya kötü niyettir. Kurumlarımızı güçlendirmek için maddi ve insani katkı sağlamadan beklentiye girmek ve eleştirmek en büyük ayıptır. KAFFED’in misyonu diasporada kültürel olarak toplumu ayakta tutmak ve anavatanı her zaman ulaşılabilir/ulaşılan bir seçenek kılmaktır. Güçlü toplumsal talepler dile getiren bir kurum olmak için toplumun ilk başta maddi ve manevi desteğinin sağlanması gerekmektedir. Toplumumuzun tüm duyarsızlığına rağmen bu kurumun ayakta kalabilmesi alkışlanacak durumdur. Ayrıca karanlık lobilerin paralel çerkesimsi yapılarla son zamanlarda artan baskılarına göğüs germesi de taktire şayandır.

Tehlike büyük ey halkım. Diyasporada güçlü ve yüzü anavatana dönük bir kurumumuz olmadıkça ağır sorunlarımızın altından kalkmamız mümkün değildir. Mevcut bulunan ve misyonu toplumumuzun geleceğine olumlu katkı sunmak olan en büyük kurumumuz KAFFED’dir. Ancak bencilliğimiz ve bilinçsizliğimiz dolayısıyla bu kurumumuza maddi olarak güçlenme konusunda katkı sunmuyoruz. Bir de üstüne toplumsal mücadelemizi sulandıran sözde kurumların söylemlerine ortak olarak KAFFED’e haksızlık yapıyoruz. Bulunduğumuz zamanda para ve güç sahibi olmadan bir mücadele yürütmek olanaksızdır. Kendi öz kurumumuz olan KAFFED’e sahip olduğumuz tüm maddi olanaklarla güç vermeliyiz. Karşımızda kendi öz kurumumuz olmayan ancak kendilerine bizim kurumumuz oldukları süsünü veren paralı ve lobisel olarak güçlü yapılanmalar vardır. Bu yapılanmaların amacı Çerkes halkından devşirilmiş kullanışlı kitleler yaratmaktır. Bu yapılanmaların vatan ve Çerkeslik kaygıları yoktur. KAFFED’e hakettiği maddi ve insan kaynağı desteğini sağladığımız zaman tüm karanlık teşebbüsleri boşa çıkarmış olacağız. O, zaman düşlediğimiz iyi geleceğimize doğru yola çıkmış olacağız.

Marğuş Vezir

14.08.15

00:48