MANKURTSAL
Kendinin dünyanın merkezinde olduğunu söylerken
İnsan olmanın hiçbir yerindesin…
Kazınmış saç derine
İdeolojiler sarılmıştı
Yeni yüzülmüş deve derisi misali.
Ellerin bağlıydı arkandan
Ulaşamıyordun kafana.
Büyümeye başlamıştı saçların
Çıkamıyorlardı kafa derinden.
Kıvrım kıvrım içe uzuyordu saçların
Kıvır kıvır kıvranıyordun acıdan
Beynin küçülüp sıkışıyordu.
Ya dayanamayacaktın acıya ve ölecektin
Ya da olacaktın
Esiri olduğunun kölesi.
…
Ölmedin hayattasın.
Sahibinin silahı olan sesinle
Saldırıyor, saldırıyorsun.
Tükeniyor hayatın
Mankurtça, idraksiz.
Komutlarla sürüklenen
Koca bir zavallılık hayatın.
Vezir Marguş
23.10.2019
14:29
(İlham kaynağı Cengiz Aytmatov)
ACI
Belki doğacak çocuğun verdiği sancı
Belki can çekişmenin sancısı ölümden önceki
Ama iliklerime saplanmış halkımın acısı
Her neye dokunsam dokunmakta bana
Doğacak çocuk içinse sancı
Değer güneşin çocuğuna
Can çekişmenin sancısıysa eğer
Gerçek bir acıyla yitmeğe değer
Marğuş Vezir
22 Mayıs 2018 02:55